بسم الله الرحمن الرحیم

بررسی انقلاب اسلامی (بخش اول؛ ورود ایت الله حائری)

از سال 1304 تا سال 1357 در ایران رضا شاه و محمد رضا شاه در ایران حکومت کردند که به دین اسلام اعتقادی نداشتند.

برخی  از فعالیت هایی که این دو شاه خائن انجام دادند:

حذف نماد اسلامی -کندن لباس روحانیون -کم رونق کردن اماکن مقدسه (امام زاده ها مساجد و...) تعطیلی حوزه و....

به ادامه مطلب بروید

 وافعا بی حیایی است که انسان  آیه شریفه «وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ»(توبه آیه 105) را بخواند و باز گناه کند.

شخصی خدمت امام رضا‌(ع) آمد و عرض کرد:«برای من و خانواده‌ام دعا کنید». امام فرمود: مگر دعا نمی‌کنم:

«والله ان اعمالکم لتعرض علیَّ فی کل یومٍ و لیلة». به خدا سوگند، اعمال شما هر شب و روز بر ما عرضه می‌شود.

راوی می‌گوید، این سخن بر من گران آمد، امام متوجه شد و به من فرمود: اما تقرا کتاب‌الله عزوجل «و قل اعملو فسیری الله عملکم و رسوله‌ و المومنون ...»، و هو و الله علی‌بن ابیطالب‌(ع).(کافی ج1 ص171، باب عرض اعمال)

آیا کتاب خداوند عزوجل را نمی‌خوانی که می‌فرماید: عمل کنید خدا و پیامبرش و مومنان عمل شما را می‌بینند. به خدا سوگند منظور از مومنان علی‌بن‌ابیطالب (و امامان دیگر از فرزندان او) هستند.

شیخ مفید در کتاب الاختصاص نقل کرده است: « دنیا برای امام مانند نیمی از گردو تصوّر می شود، هیچ چیزی از آن از نظر امام پنهان نیست»

به ادامه مطلب بروید....

آخر عشـق تو مرا اهل سحــر خواهد کرد

چشم خشکیده ام از مهر تو تر خواهد کرد

بنده ی خوب شدن بسته به یک غمزه توست

گوشه چشمت دل ما زیر و زِبَر خواهد کرد

کوچه ها و محله ها مملو از خانه هاییست که فریاد میزنند سبک زندگی را. سبک زندگی ای که به خاطر هجمه ها و حمله های فرهنگی شدید و عجیب نیاز پیدا کرده به سنگری برای حفاظت از آن.
به اینجای حرفم که میرسم یاد کلام پیر جماران می افتم، مسجد سنگر است، سنگر ها را حفظ کنید.

مسجد محل حضور ملائک است، نیاز داریم گاهی تنمان به تن ملائک بخورد، بال فرشتگان قلبمان را نوازش دهد، نیاز داریم همه گرد هم جمع باشیم، خبر هم را بگیریم.

ابتدا به سه نکته‌ی مهم برای تمامی سؤالات و شبهات اینگونه دقت فرمایید:

یک - یکی از صفات رفتاری ضد انقلاب و هم چنین فرصت‌ طلبان این است که هیچ گاه لشکر اسلام را یاری نمی‌کنند، اگر شکست خورد، به دشمنان می‌گویند: شاهدید که ما نه تنها با اینها نبودیم و همراهی نکردیم، بلکه مخالف هم بودیم. اما اگر پیروز شد، سریع می‌آیند و می‌گویند ما نقش آفرین بودیم و سهم خود را از غنیمت می‌خواهند!؛ حتی بیشتر از کسانی که در میدان بودند!

به ادامه مطلب بروید...

سوال: در سایت‌ها بسیار مطرح می‌کنند که امام خمینی (ره) اجتهادش را از چه کسی گرفت؟

زیاد دنبال این نباشید که به هر حرفی که مطرح می‌کنند پاسخ دهید و البته بهتر آن است که خود را مخاطب و هدف شبهه‌پراکنان قرار ندهید، چرا که اولاً حیف وقت و این عمر شریف است؛ ثانیاً این حرف‌ها تمامی ندارد و شما هر کدام را پاسخ دهید، چیز دیگری می‌گویند و ثالثاً گمان نکنید که طراحان این حرف‌ها یا شایع کنندگان به دنبال پاسخ هستند و بسیاری حتی خود پاسخ را می‌دانند. بلکه کارشان این است که یک حرفی را وسط بیاندازند و ایجاد شائبه کنند و البته که به جز خودشان نیز کسی به آن توجه ندارد و مصداق «خودگویی و خود خندی، عجب مرد هنرمندی» می‌باشند.

این مطلب را در معبر سایبری فندرسک مطالعه کردم به علت زیبایی آن را باز نشر می کنم:

چشم هایش خیره به عکس بابا روی طاقچه اتاق بود. بغض راه گلویش را بسته بود. اشک در دریاچه چشم هایش حلقه زده بود. با سن کم فهمیده بود میراث بابا را پلمپ کرده اند. میراثی که بابا بخاطرش جان داد. مادر صدا زد بیا به مشق شبت نمره بدم. مادر دفتر مشقش را گرفت و شروع کرد به خواندن :

آن مرد داس دارد    آن مرد با داس آمد       بابا غنی سازی داد    بابا جان داد....

مادر آرام با گوشه روسری، اشک چشم هایش را پاک کرد و گفت نمره ات می شود بیست. گفت نه بیست نه. مادر گفت چرا عزیزم؟

 گفت بابا هم نمره اش بیست (غنی سازی 20درصد) شده بود که جان داد. به من 5 (غنی سازی 5 درصد) بده. بیست بابایم را بردند... می ترسم دفتر من راهم پلمپ کنند.

پ,ن: شاید بتوان جلوی غنی سازی 20 درصد را گرفت اما نمی توان جلوی پیشرفت و علم و دانش فرزندان ایران را گرفت. تا ثریا راهی نمانده است. اینجا آخر خط نیست. خونی که از شهدای هسته ای و شهدای هشت سال دفاع مقدس و شهدای انقلاب اسلامی بر خاک این سرزمین کهن ریخته شد جوانه های امید را بر دل های ما می رویاند. و چقدر خوب این روز ها شعر قیصر امین پور با حال و هوایمان عجیب جور است :

سراپا اگر زرد پژمرده ایم  /   ولی دل به پاییز نسپرده ایم 
چو گلدان خالی ، لب پنجره   /   پر از خاطرات ترک خورده ایم 
اگر داغ دل بود ، ما دیده ایم   /   اگر خون دل بود ، ما خورده ایم 
اگر دل دلیل است ، آورده ایم   /   اگر داغ شرط است ، ما برده ایم
اگر دشنه ی دشمنان ، گردنیم !  /   اگر خنجر دوستان ، گرده ایم !
گواهــی بخواهید ، اینک گواه  /   همین زخمهایی که نشمرده ایم !
دلی سربلند و سری سر به زیر   /   از این دست عمری به سر برده ایم

 مصطفی شرمنده ایم...

 بسم الله الرحمن الرحيم

برخي از روان‌شناسان به‌خصوص انسان‌گرايان و کمال‌گرايان بر اين نکته تأکيد دارند که يکي از نيازهاي فطري انسان، دوست داشتن و دوست داشته‌شدن است. اين حالت را خود ما نيز مي‌توانيم تجريه کنيم؛ البته  از آن‌جا که غالبا همه ما در همه دوران‌هاي زندگي به پدر، مادر، نزديکان و دوستان تعلق خاطر داشته‌ايم، حالت خلأ دوستي را به‌خوبي درک نمي‌کنيم، اما در تحليل حالات برخي از افرادي که به نوعي وانهادگي، افسردگي و برخي از بيماري‌هاي رواني مبتلا مي‌شوند که گاهي کارشان به خودکشي نيز مي‌انجامد، يکي از علل عمده را عدم تعلق آن‌ها به ديگران، و عدم تعلق ديگران به آن‌ها معرفي مي‌کنند. شايد در مصاحبه‌هايي که با معتادن و امثال آن‌ها مي‌کنند، نيز شنيده باشيد که يکي از شديدترين حالاتي که آن‌ها را به خودکشي مي‌کشاند، اين است که مي‌گويند احساس مي‌کنیم نه کسي ما را دوست دارم و نه ما کسي را دوست ‌داريم. اين شواهد نشانه فطری بودن این مسأله است و شايد همین يکي از ريشه‌هاي فطري خداشناسي و خداپرستي است تا فطرت انسان او را به طرف شناخت خدا و صفات کماليه او سوق دهد و او را دوست بدارد و از روي دوستي او را بپرستد. بنابراين هيچ بعدي ندارد که اصل گرايش به محبوبيت و محبيّت يک گرايش الهي براي سوق دادن انسان به طرف خدا که محبوب حقيقي است باشد.