آب و برق مجانی؟؟؟

ابتدا به سه نکته‌ی مهم برای تمامی سؤالات و شبهات اینگونه دقت فرمایید:

یک - یکی از صفات رفتاری ضد انقلاب و هم چنین فرصت‌ طلبان این است که هیچ گاه لشکر اسلام را یاری نمی‌کنند، اگر شکست خورد، به دشمنان می‌گویند: شاهدید که ما نه تنها با اینها نبودیم و همراهی نکردیم، بلکه مخالف هم بودیم. اما اگر پیروز شد، سریع می‌آیند و می‌گویند ما نقش آفرین بودیم و سهم خود را از غنیمت می‌خواهند!؛ حتی بیشتر از کسانی که در میدان بودند!

«وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ

جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِن جَاء نَصْرٌ مِّن رَّبِّكَ

لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا

فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ» (العنکبوت، 10)

ترجمه: و از ميان مردم كسانى‏اند كه مى‏گويند به خدا ايمان آورده‏ايم و چون در [راه] خدا آزار كشند آزمايش مردم را مانند عذاب خدا قرار مى‏دهند (از رب النوع بیش از خدا می‌ترسند و جلب رضایت او را مهم‌تر از جلب رضایت الهی می‍دانند) و اگر از جانب پروردگارت پيروزى رسد حتماً خواهند گفت ما با شما بوديم آيا خدا به آنچه در دل‌هاى جهانيان است داناتر نيست.

این عده از فرصت‌طلبان، منافق صفت هستند؛ در ضرب المثل می‌گویند: «می‌خواهند هم از آخور بخورند و هم از توبره». اگر مؤمنین پیروز شوند، می‌گویند ما با شما بودیم پس سهم ما را بدهید و اگر کفار پیروز شوند، می‌گویند: ما با شما بودیم، پس چیزی به ما بدهید:

«الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللّهِ

قَالُواْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَإِن كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُواْ

أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ فَاللّهُ

يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَن يَجْعَلَ اللّهُ لِلْكَافِرِينَ

عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا» (النساء، 141)

ترجمه: همانان كه مترصد شمايند پس اگر از جانب خدا به شما فتحى برسد مى‏گويند مگر ما با شما نبوديم و اگر براى كافران نصيبى باشد مى‏گويند مگر ما بر شما تسلط نداشتيم و شما را از [ورود در جمع] مؤمنان باز نمى‏داشتيم پس خداوند روز قيامت ميان شما داورى مى‏كند و خداوند هرگز بر [زيان] مؤمنان براى كافران راه [تسلطى] قرار نداده است.

دو – خصلت دوم، دورغ، تحریف، خلط مبحث، شایعه‌پراکنی، جوّسازی ... و خلاصه ضد تبلیغ در جنگ روانی است.

سه – خصلت سوم یا تاکتیک آنها [چنان چه یک دستور العمل رسمی است]، تکرار مکرر دروغ سابق است، هر چند که بارها و بارها برملا شده باشد و یا پاسخ آن داده شده و روشن باشد.

آنها می‌دانند که وقتی دروغی گفته یا شبهه‌ای را رایج می‌کنند، یک عده در یک زمان خاص مخاطب پاسخ آن قرار می‌گیرند، لذا از یک سو عده‌ی بسیاری پاسخ را نمی‌شنوند و از سوی دیگر، نسل تغییر می‌یابد. لذا همان سخن را برای نسل جدید مجدد تکرار می‌کنند و هم چنان ادامه می‌دهند.

و اما ماجرای آب و برق مجانی:

الف - «آب و برق مجانی»، شعار و لایحه دولت موقت بود. این شعار را ابتدا «امیر عباس انتظام»، سخنگوی دولت موقت مطرح کرد.

شایع کردند که این بخشی از سخنان حضرت امام (ره) در بهشت زهرا (ع) بوده است، بعداً حذف کرده‌اند(؟!) واقعاً چه سخن سست و بی‌پایه‌ای می‌گویند! گویی هیچ کس در تمامی جهان آن سخنان را ضبط نکرده بود و صوت و فیلم‌اش فقط دست یک عده بود و آنها هم حذف کرده‌اند.

ب – حضرت امام خمینی (ره) از همان ابتدای نهضت خود در سال 1342، در آغاز انقلاب، بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در طی حیات خود، به شدت مراقب بودند که به این انقلاب اسلامی مردم، صبغه‌ و هدف مادی ندهند تا سبب انحراف و مصادره‌ی آن گردد. لذا همیشه تأکید کردند که مردم برای آب و نان و خربزه قیام نکرده‌اند.

از این رو پس از اظهارات سخنگوی دولت وقت، و ایجاد جوّ و جریان در تغییر نگاه مردم، امام سریعاً موضع‌گیری کردند.

امیر انتظام در 8 اسفند 1357 اظهار داشت که آب و برق مجانی می‌شود؛ حضرت امام در 9 اسفند تأکید کردند که این برای قشر محروم، مستضعف و زیان دیده است، نه همه‌ی کشور و همه‌ی مردم. ایشان در پیام 14 ماده‌ای خود در 9 اسفند، خطاب به مرم فرمودند:

«من به دولت راجع به مجانى کردن آب و برق و بعضى چیزهاى دیگر فعلاً براى طبقات کم بضاعتی که در اثر تبعیضات خانمان برانداز رژیم شاهنشاهى دچار محرومیت شده‌اند و با برپایى حکومت اسلامى به امید خدا این محرومیت‌ها برطرف خواهد شد. سفارش اکید نمودم که عمل خواهد شد.» (صحیفه امام، ج6، ص262)

جوّسازی شدید شده بود، سعی داشتند اذهان و اهداف مردم را از معنویت اعتقادی به مادیت رفاهی صرف بکشانند، لذا حضرت امام (ره) به فاصله یک روز از پیام قبلی، دوباره به این مسئله اشاره نموده و فرمودند:

«ما علاوه بر این‌که زندگى مادى شما را مى‌خواهیم مرفه بشود، زندگى معنوى شما را هم مى‌خواهیم مرفه باشد. شما به معنویات احتیاج دارید. معنویات ما را بردند این‌ها. دلخوش نباشید که مسکن فقط مى‌سازیم، آب و برق را مجانى مى‌کنیم براى طبقه مستمند، اتوبوس را مجانى مى‌کنیم براى طبقه مستمند، دلخوش به این مقدار نباشید. معنویات شما را، روحیات شما را عظمت مى‌دهیم؛ شما را به مقام انسانیت مى‌رسانیم.» (صحیفه امام، ج6، ص 273)»

کاملاً مشهود است که حضرت امام (ره) در آن شرایط و آن جوّ، بر چه محورهایی تکیه نمودند؟ محور اول آن که «زندگی و رفاه مادی» نیز مورد نظر است – محور دوم آن که «معنویت به یغما رفته»، اهمیت بیشتری از آب و برق دارد – محور سوم این که اگر قرار باشد چیزی رایگان باشد، برای طبقه مستمند است – و مجدد تأکید بر این که عظمت روحی و ارتقای مقام انسانی هدف است.

با توجه به تشدید جوّهای ضد و نقیض، حضرت امام خمینی (ره)، درست یک روز بعد، یعنی 11 اسفند، مجدداً به این موضوع اشاره نموده و فرمودند:

«هر چه زودتر باید مشکل مسکن براى بى خانمان‌ها و فقراى ایران حل گردد؛ و براى هر خانواده، مسکن مورد نیازشان تأمین شود، آب و برق براى فقرا و بى بضاعت‌ها باید مجانى گردد. به نظر من بیشتر انقلابیون واقعى؛ یعنى آنها که نیروى عظیم و کوبنده این انقلاب بودند، مردم غیر مرفه بودند؛ کسانى که بیشترین کشته‌ها را دادند و با نیروى ایمان واقعى و اعتقاد راسخ؛ باعث پیروزى انقلاب شدند همان کسانى بودند که به هیچ وجه اشرافى و مرفه نبودند و از طبقه پابرهنه بودند.» (صحیفه امام، ج6، ص 297)»

نتایج:

1-      انقلاب اسلامی از سال 1342 رسماً آغاز شد، از سال 1355 روند اوج و همگانی به خود گرفت و در بهمن 1357 به پیروزی رسید، اما این شعارها همه بعد از اسفند 1357 مطرح شد، پس به مردم برای آب و برق مجانی وعده داده نشده بود و مردم نیز برای اینها قیام و انقلاب نکردند.

2-     حضرت امام خمینی (ره) هیچ‌گاه در سخنرانی بهشت زهراء نفرمودند که آب و برق مجانی می‌شود.

3-     ایشان هیچ گاه وعده ندادند که باید برای همه مجانی شود، بلکه قشر مستضعف باید مورد توجه و رعایت قرار گیرند.

4-     و البته لازم و واجب است که نوجوانان و جوانان این مملکت، تاریخ معاصر و حتی گذشته خود را به خوبی مطالعه کنند و بدانند که همین وضعیت آب و برق، به ویژه در شهرستان‌های کوچک و روستاها چگونه بود؟! چقدر آب و برق و حمام و جاده و مدرسه و ...، به مناطق ضعیف اختصاص یافت؟

5-     در همان ایام، یکی معضلات جامعه 35 میلیونی، پر کردن استخرهای خانگی، شستشوی خودرو، دیوار، آبیاری باغ و باغچه، شستن دیوارهای بیرونی ساختمان، رها کردن آب در خیابان (گاه به عمد)، آن هم از آب آشامیدنی مردم توسط قشر مرفه، و نیز لوسترها و چلچراغ‌های خانه‌ها، ویلاها، کاخ‌ها و قصرهای مرفهین بی‌درد بود که مکرر تذکر داده می‌شد و حضرت امام (ره) در پاسخ استفتاء در مورد مصرف آب و برق فرمودند: «زیاده روى به نحو غیر متعارف حرام است و چنانچه موجب اتلاف و ضرر باشد موجب ضمان است.» (استفتائات، ج2، ص622)

آیا آن جمله را شنیدند و این فتوا را نشنیدند؟!

6-     نه امام، نه مردمی که انقلاب کردند، نه مردمی که اکنون انقلاب را حفظ کرده و اعتلا می‌دهند، نه شهدا در زمان حیات و مجاهدت‌شان و نه کسانی که برای انقلاب، نظام جمهوری اسلامی ایران و کشور اسلامی زحمت کشیدند، تلاش و جهاد کردند، شهید دادند، ایستادگی کردند و صدمات بسیاری را متحمل شدند، هیچ وعده‌ای به منفعت جویان، مدعیان، سهم‌خواهان، مخالفان، دل بستگان به اجانب و ... نداده‌اند.

7-     حضرت امام خمینی (ره)، سخنان، بیانات، رهنمودها و دستورالعمل‌های بسیاری داشتند، چه در باب ایمان و تقوا، چه در مورد انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران، چه در مبحث ولایت و ولایت فقیه، چه در خصوص ضرورت ایستادگی و مقابله با دشمنان، چه در عرصه رشد علمی و اقتصادی و رهایی از وابستگی، چه در اهمیت امر به معروف و نهی از منکر و چه در مورد دشمن‌شناسی و مراقبت در فریب نخوردن از امریکا، انگلیس و اسراییل و اذناب بین‌المللی یا مزدوران داخلی آنها و ... – آیا هیچ کدام را نشنیده‌اند و فقط «مجانی شدن آب و برق» را شنیده و اکنون مطالبه می‌کنند؟!

8-     خداوند متعال با آن عظمت و کبریایی، وعده‌های بسیاری داده است، اما فرمود:

«وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى * وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى»  (النّجم، 39 و 40)

ترجمه: و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست * و [نتيجه] كوشش او به زودى ديده خواهد شد.

یعنی کسی حق ندارد، بی‌تحرک، بی‌تفاوت، بی‌بصیرت، بی‌زحمت، بی‌تلاش و جهاد، بی‌مبارزه و استقامت و ...، برود به دنبال منافع خودش و بعد مرتب نق بزند که پس خدایا مگر وعده نداده بودی، پس چه شد؟

آری، باید وضعیت اقتصادی خوب و عالی شود – باید رشد و رفاه اقتصادی حاصل گردد – باید وابستگی به اقتصاد خارجی قطع یا کم شود – باید مسکن مردم به راحتی تأمین شود – باید قشر مستضعف، محروم و صدمه دیده، مورد حمایت بیشتر قرار گیرند و خیلی بایدهای دیگر؛ و البته با توجه دائم و مستمر و جدی به این نکته‌ی مهم که همه اینها وسیله هستند، برای رشد و ارتقای روحی، معنوی، ایمانی و تقوا و در نهایت سعادت دنیا و آخرت؛ نه این که خودشان هدف باشند.

بدیهی است اگر مردم به اوامر الهی توجه کنند و بدان عمل نمایند، وعده‌ها نیز محقق می‌گردد.

پس، اجازه ندادیم و شما (نسل جدید) نیز اجازه ندهید که کسانی که هرگز با این انقلاب و با این مردم نبودند، بدون کمترین هزینه و زحمتی، ادعای سهم و میراث بکنند و معترض شود که «پس آب و برق مجانی چه شد؟ چرا وعده الکی داده‌اند؟».

نه کسی به آنها وعده داده است – نه آنها برای تحقق وعده‌ها کاری کرده‌اند و نه اصلاً هدف‌شان از این شعارها، آب و برق مجانی است. اغلب کسانی که نق می‌زنند، ماشاء الله آن قدر از قِبَل این انقلاب و ایستادگی و مجاهدت مردم خورده‌اند که قبوض آب و برق یک محله را نیز می‌توانند پرداخت کنند. منتهی کارشان همین ضد تبلیغ و جنگ روانی است، نه یک کلمه شنیدند و نه یک کار درستی کردند، و حالا مرتب می‌گویند: «پس آب و برق مجانی چه شد؟!»

منبع: ایکس شبهه