کشورى که دستش از علم تهى است، نمیتواند توقع عزت داشته باشد

در این زمینه که علم نیاز است، شماها مى‏دانید، اما خوب است مجدداً من این را بگویم که حقیقتاً کشورى که دستش از علم تهى است، نمیتواند توقع عزت، توقع استقلال و هویت و شخصیت، توقع امنیت و توقع رفاه داشته باشد. طبیعت زندگى بشر و جریان امور زندگى این است. علم، عزت میبخشد. جمله‏اى در نهج‏البلاغه هست که خیلى جمله‏ى پرمغزى است. میفرماید: «العلم سلطان»؛ علم اقتدار است. «سلطان» یعنى اقتدار، قدرت. «العلم سلطان من وجده صال و من لم یجده صیل علیه»؛ علم اقتدار است. هر کس این قدرت را به چنگ آورد، میتواند تحکم کند؛ میتواند غلبه پیدا کند؛ هر کسى که این اقتدار را به دست نیاورد، «صیل علیه»؛ بر او غلبه پیدا خواهد شد؛ دیگران بر او قهر و غلبه پیدا میکنند؛ به او تحکم میکنند.

به ادامه مطلب بروید.....

 وافعا بی حیایی است که انسان  آیه شریفه «وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ»(توبه آیه 105) را بخواند و باز گناه کند.

شخصی خدمت امام رضا‌(ع) آمد و عرض کرد:«برای من و خانواده‌ام دعا کنید». امام فرمود: مگر دعا نمی‌کنم:

«والله ان اعمالکم لتعرض علیَّ فی کل یومٍ و لیلة». به خدا سوگند، اعمال شما هر شب و روز بر ما عرضه می‌شود.

راوی می‌گوید، این سخن بر من گران آمد، امام متوجه شد و به من فرمود: اما تقرا کتاب‌الله عزوجل «و قل اعملو فسیری الله عملکم و رسوله‌ و المومنون ...»، و هو و الله علی‌بن ابیطالب‌(ع).(کافی ج1 ص171، باب عرض اعمال)

آیا کتاب خداوند عزوجل را نمی‌خوانی که می‌فرماید: عمل کنید خدا و پیامبرش و مومنان عمل شما را می‌بینند. به خدا سوگند منظور از مومنان علی‌بن‌ابیطالب (و امامان دیگر از فرزندان او) هستند.

شیخ مفید در کتاب الاختصاص نقل کرده است: « دنیا برای امام مانند نیمی از گردو تصوّر می شود، هیچ چیزی از آن از نظر امام پنهان نیست»

به ادامه مطلب بروید....

دیباچه مؤلف

بسم الله الرحمن الرحیم وایّاهُ نستعین

علم ره توشه انسان در مسیر عمل است و مصباح هدایت هر مؤمن و بسان نُصُب هایی است که در جاده ی مخوف و پر فراز و نشیب زندگی بستر عمل را برای هر فردی می گستراند.

اما بعد:

کمال و تمامیت شخصیت انسان بر اساس دانش و بینش او استوار است.زیرا در ظل این بینش می تواند خود را در رده ی فرشتگان آسمانی قرار داده، و برای وصول به مقامات رفیع اخروی کسب آمادگی کند.عالم و دانشمند نه تنها مراتب والایی را در آخرت احراز می کند، در دنیا نیز از سپاه و ستایش افراد جامعه برخوردارند.[1]

به ادامه مطلب بروید....